terkedilmişler sayfasında bir köşe ayırttık kendimize ..
güven duygusunu yitirmiş,
boşluğa anlamsızca salıyoruz kendimizi,
yanık duvarlar karşılıyorlar.
bir hayalete bakar gibi dalıyoruz uzaklara,
bahar havası yansıyan camların arka sokaklarında geçiyor
dışarıyı umursamaz hayatları ..
yaprakları kopmuş kitaplar yerlerde sürünüyorlar
hikayelere dalınca anlıyoruz.
duygular tamamlıyor kalan sayfaları ..
şimdi bir köşe de öyle yazıyoruz
arka sokaklar da yaşayan hayaletleri,
bilinmeyenleri paylaşıyoruz
derinlerde yaşayan hayal renklerini katıyoruz zulaya ..
kararmış duvarlar günyüzünde
bir yaprağa sığdrılmış hayatları temsil ediyorlar
kırık camların ardında gizlenmiş olsa da buğulu aşklar;
her günbatımı oralarda canlanıyorlar
kurumuş siyah bir mürekkep anlatsa da ayrılıkları;
gidenler duvarlarda gizli
kayıp yapraklar artık kül
sadece duygular var
onlar anlatıyorlar kalanları ..
from Göktay :) ..
